Biały Dom i Kapitol

Biały Dom, ( White House ) 

White House to oficjalna rezydencja i miejsce pracy prezydenta Stanów Zjednoczonych. Poza tym  jeden z najbardziej rozpoznawalnych symboli demokracji i władzy wykonawczej USA. Na zdjęciach wygląda całkiem  niepozornie, wcale nie jest taki duży jak go sobie wyobrażałam. Wydaje się wręcz skromny jak na symbol amerykańskiej potęgi. Ale ta prostota jest złudzeniem. Klasyczny, biały budynek z kolumnami, otoczony starannie przystrzyżonym trawnikiem. Jednak kiedy przed nim stajesz, wokół unosi się coś, czego nie odda żadna fotografia. Cisza, napięcie, powaga i coś na prawdę doniosłego. Wystarczy spojrzeć na dumną flagę, która bezustannie powiewa na dachu, by zrozumieć, że to nie jest zwykły adres. To 1600 Pennsylvania Avenue — adres, pod którym tworzyła się Ameryka i kształtuje się jej przyszłość.

Nie da się podejść pod samo ogrodzenie, otoczenie jest oddzielone metalowymi bramkami i można go oglądać tylko z pewnej odległości. A jednak każdy, kto tu przychodzi, staje się choć na chwilę częścią tej wielkiej, amerykańskiej opowieści.

 Biały Dom nie imponuje wysokością, nie oślepia przepychem. On po prostu jest. Stabilny, spokojny, pewny siebie.

To najważniejszy adres świata — i jednocześnie jeden z najbardziej pilnie strzeżonych.

Budowę rozpoczęto w 1792 roku, ukończono w 1800 roku. Zaprojektował go irlandzki architekt w stylu neoklasycystycznym, inspirowanym domem Leinster House. Ma 132 pokoje, 35 łazienek, 412 drzwi, 147 okien. Z każdej strony otaczają go ogrody, w tym South Lawn (gdzie ląduje prezydencki helikopter Marine One) i Rose Garden.

Składa się z: 

– Rezydencji głównej, 

– Skrzydła Zachodniego (West Wing) – tu znajduje się słynny Gabinet Owalny, gdzie prezydent przyjmuje gości i pracuje.

– Skrzydła Wschodniego (East Wing) – biura dla personelu, m.in. Pierwszej Damy.

– Dworu Wschodniego i Ogrodów.

Pierwszym prezydentem, który zamieszkał w Białym Domu, nazywanym początkowo „Executive Mansion” był John Adams. Chociaż od początku budynek był biały (malowany wapnem dla ochrony kamienia), oficjalna nazwa “White House” została przyjęta dopiero przez Theodora Roosevelta w 1901 roku.

Gabinet Owalny to dziś symbol amerykańskiej prezydentury, ale pierwsza wersja tego pokoju powstała dopiero w 1909 roku za prezydenta Williama Howarda Tafta. Wcześniej prezydenci pracowali w zwykłych, prostokątnych pokojach.

Pod Białym Domem znajduje się bunkier bezpieczeństwa oraz system tuneli, które mają chronić prezydenta w razie ataku. Jeden z nich prowadzi do budynku Ministerstwa Skarbu. Prawdziwa lokalizacja jest oczywiście tajna!

Podczas wojny brytyjsko-amerykańskiej (tzw. wojna 1812 roku), Brytyjczycy spalili Biały Dom. Pierwsza Dama Dolley Madison uciekając, zdołała uratować słynny portret George’a Washingtona, zanim żołnierze weszli do budynku.

Rocznie odwiedza go około 1,5 miliona turystów jednak nie jest zwykłym muzeum ani pałacem dostępnym „z marszu”. To wciąż działające centrum władzy — dlatego wstęp do środka wymaga wcześniejszej rezerwacji i spełnienia kilku warunków.

Obywatele Stanów Zjednoczonych mogą złożyć wniosek o zwiedzanie za pośrednictwem swojego kongresmena lub senatora. Trzeba to zrobić z co najmniej 21 dniowym wyprzedzeniem, ale najlepiej złożyć go na 3 miesiące przed planowaną wizytą, bo lista chętnych jest długa.

Turyści z poza USA, w tym z Polski, muszą skontaktować się ze swoją ambasadą w Waszyngtonie, która może (ale nie musi) pomóc w złożeniu wniosku o wstęp. Podobnie jak dla Amerykanów, składa się go z wyprzedzeniem, minimum 21 dni, ale lepiej znacznie wcześniej. Jeśli nie uda się wejść do środka można udać się do White House Visitor Center niedaleko Białego Domu. Tam znajdują się wystawy multimedialne, oryginalne pamiątki i eksponaty związane z historią budynku.

Kapitol, siedziba amerykańskiej demokracji

Kapitol to nie tylko budynek ale symbol idei, która odmieniła bieg historii oraz siedziba amerykańskiej demokracji. Ten biały, monumentalny gmach z charakterystyczną kopułą to nie tylko architektoniczny majstersztyk uosobienie amerykańskiej wolności i niezależności.

To właśnie tutaj, zbierają się członkowie Kongresu Stanów Zjednoczonych — Izby Reprezentantów i Senatu. W salach pełnych historii, toczą się debaty, które wyznaczają kierunek nie tylko dla Ameryki, ale często dla całego świata.

Już z oddali budynek zachwyca. Ogromny, monumentalny i dostojny, pełen harmonii. Potężne kolumny , marmurowe schody, ogromna, biała kopuła to coś jak manifest podkreślający wagę słów, które w nim padają. 

Krótka historia 

Budowa Kapitolu rozpoczęła się w 1793 roku, a kamień węgielny położył sam George Washington — pierwszy prezydent USA. Nazwa nawiązuje do Kapitolu w Rzymie — wzgórza będącego centrum władzy w starożytnym imperium. Początkowo  był o wiele skromniejszy niż dziś. Budynek rozbudowywano etapami, a jego słynna żeliwna kopuła została ukończona dopiero w czasie prezydentury Abrahama Lincolna. Na samym szczycie znajduje się posąg Statue of Freedom. 

Funkcja Kapitolu dziś

Dziś Kapitol pełni rolę siedziby Kongresu Stanów Zjednoczonych, który składa się z dwóch izb:

– Izby Reprezentantów (House of Representatives) — niższa izba parlamentu, w której zasiadają przedstawiciele wybrani proporcjonalnie do liczby ludności poszczególnych stanów.

– Senat (Senate) — wyższa izba, w której każdy stan ma równe prawo do dwóch senatorów, niezależnie od liczby mieszkańców.

Tutaj powstają, omawiane są i uchwalane amerykańskie ustawy, budżety, traktaty międzynarodowe i poprawki do konstytucji. To też miejsce ceremonii zaprzysiężenia prezydenta USA. Odbywa się dokładnie na stopniach od strony zachodniej.

Pod gmachem biegnie rozbudowany system podziemnych tuneli, który łączy go z sąsiednimi budynkami, jak Biblioteka Kongresu czy biura parlamentarzystów. Dzięki nim politycy mogą przemieszczać się bez zwracania uwagi mediów czy protestujących. Kursuje tam nawet niewielki, zamknięty pociąg elektryczny.

Kapitol jest dostępny dla zwiedzających, ale wymaga wcześniejszej rezerwacji wizyty (bilet jest darmowy).

Kapitol i Biały Dom, te dwa miejsca najlepiej oddają ducha Waszyngtonu. Zwiedzając je, poczujesz historię i polityczną atmosferę tego miasta. Zarówno szybki spacer, jak i dłuższa wizyta z przewodnikiem to ‚must see’ będąc w okolicy Waszyngtonu.